vrijdag 10 november 2017

Erfpachtpartij samen met CDA Amsterdams alternatief met menselijk gezicht


Er is alle aanleiding om uit te zien naar de komende gemeenteraadsverkiezingen. Er heerst grote onvrede onder tenminste 100.000 erfpachters na de wanprestatie van het zittende Amsterdamse gemeentebestuur bij het bieden van een oplossing voor het levensgrote probleem van de alsmaar toenemende canonlast voor huizenbezitters. Temidden van die onvrede is een aantal burgers opgestaan die een nieuwe partij hebben opgericht, de Amsterdamse Woon en Erfpachtpartij (AWEP)

Deze AWEP hield gisteren een eerste partijvergadering, waar het ontwapenend 'normaal' menselijk toeging. De partij heeft zich aangesloten bij het CDAAmsterdam, in tegenstelling tot de landelijke moederpartij, een betrouwbare en redelijke partner.
Wat gaan de kiezers hierover zeggen? Herkennen en belonen ze hierbij de inzet van de verschillende partijen in de gemeenteraad? Hoe kunnen ze straks in het stemhokje en eerst in de campagne normaal menselijk burgerschap onderscheiden van politiek toneelspel van alle andere Amsterdamse partijen?

Tijdens de eerste vergadering van de AWEP kwam naar voren dat het goed is om de bedrogen kiezers van VVD en D66 een alternatief te bieden. Maar dit alternatief steekt tegelijkertijd een hand uit naar kiezers die het hart op de goede plek hebben en die niet vies zijn van verandering. Zo kunnen ook sociaal-democraten zich aangetrokken voelen die de regentencultuur op het stadhuis zat zijn of groenlinksers die snappen dat een ecologische transitie alleen lukt als je tegelijk de huizenbezitters de ruimte biedt om te investeren. En onderbuikgevoelens worden, naar de geest van de overleden burgemeester, beschaafd onderdrukt.

De vergadering begon met het opsommen van diverse standpunten en verkiezingsbeloften, stuk voor stuk redelijk en acceptabel, met bijbehorende trefwoorden als Bewoonbaar, Betaalbaar en Betrouwbaar. Maar de zaal werd pas enthousiast toen de initiatiefnemers hun persoonlijke motivatie en achtergrond uiteenzetten. Logisch, want toen gingen de "standpunten" en voornemens pas echt leven. Als het goed is heeft de bijeenkomst de kersverse partij geleerd dat de eerste prioriteit is om een glashelder verhaal neer te zetten. Anders dan obligaat overkomende en weinig onderscheidende kreten. En dan zorgen voor zodanig effectieve communicatie dat alle Amsterdammers die het aangaat (bijna allemaal dus, ook huurders) worden bereikt. Deel van de communicatie zou kunnen zijn het opnemen op video en via moderne media verspreiden van de persoonlijke pitches van de kandidaten en initiatiefnemers, te weten Jacques Klok, Bowine Michel, Ben Ebbinge, Laurens Lochtenberg, Jocelyn Nassenstein en, de enige bekende, Koen de Lange.

Het bedoelde narratief zou naar de geest van de vergadering ontleend kunnen worden naar twee onderscheidende accenten:
Waarom willen wij samen met het CDA in het college?
1. Wij willen helpen de enige Amsterdamse partij groot te maken die in de persoon van Diederik Boomsma heeft getoond echt te luisteren en de redelijke stem van de burger te vertolken. Dan wars van politiek gekonkel in de gemeenteraad normaal menselijk blijft.
2. Wij + CDA willen echt iets doen aan het oneerlijke erfpachtbesluit na het kiezersbedrog van VVD en D66, dus gaan alleen meebesturen als dit grote knelpunt opgelost kan worden. Om te voorkomen dat lieve Amsterdammers uit de stad worden verjaagd: mensen die de sociale samenhang en veiligheid van deze stad dragen. Die ook de noodzaak zien om als stad voorop te lopen bij maatregelen voor een klimaattransitie terwille van onze kinderen en kleinkinderen. Zij zullen voor de ingrijpende investeringen in hun huizen in staat moeten worden gesteld, in plaats van hun geld te moeten afstaan aan een inhalige grootgrondbezitter.
Samen met archiefbeelden van het dappere optreden van Diederik Boomsma en met de genoemde pitches moet het waarachtig lukken!

donderdag 9 november 2017

Wetgeving Aflosboete ver onder de maat

Het wetsvoorstel 'Uitfasering Wet Hillen' is een vluggertje dat het kabinet zo snel mogelijk door het parlement wil jassen. Gezien de verstrekkende gevolgen voor de lange termijn is dat onaanvaardbaar. Après nous le déluge is geen goed bestuur en dit voorstel spot met de waarde achter het nieuwe begrotingsbeleid dat zou moeten voldoen aan 'reinheid, rust en regelmaat'.


Wat is dan het probleem?
Dit wetsvoorstel leidt op termijn tot extreme lastenverzwaring, wat niet uit de stukken blijkt.
  • De excessieve koopkrachteffecten op lange termijn blijven ongenoemd en verhuld! Deze wet heeft een enorme camel nose!
  • De belastinggrondslag WOZ-waarde is niet in cash beschikbaar inkomen. WOZ-waarde heeft bovendien een verraderlijke eigen dynamiek zonder enig maximum. De sky is the limit!
  • Waaruit moet je de EWF-belasting betalen? De waarde waarover je wordt belast zit niet in geld, maar in de stenen waarin je moet wonen!
  • Er zit een gemene en onverteerbare drempel in het systeem van EWF: het villatarief. Het voorstel zwijgt daar geheel over, hoewel dat tarief een turbo-effect op de lastenverhoging zet. De Memorie van Toelichting is ook misleidend: presenteert juist alleen woningen < € 1 mln. Dus allemaal onder het geldende villatarief, waarvan de grens ligt op € 1.06 milj.
  • Ouderen zijn echt en volledig de dupe, omdat zij geen waardevast (en vaak dalend) inkomen hebben en verplicht verhuizen voor hen extra bezwaarlijk is (ook uit oogpunt van ouderenbeleid ongewenst). Zij zijn nu al de enige categorie die in grote getale niet profiteert van de door het kabinet beloofde economische vooruitgang! Terecht wordt gesproken van een aflosboete (vooral voor ouderen). Het wordt in vele gebieden van het land (vooral in de grote steden) bovendien een boete op oud worden: waag het niet nog 30 jaar te leven en in je huis te blijven wonen, want dat wordt onbetaalbaar! 
  • Het kabinet wil terug naar de situatie van vóór de Wet-Hillen, maar vergeet dat toen de EWF was gemaximeerd op circa € 9000 euro. Ook dit is pure misleiding.
Enkele cijfers
Uiteindelijk vallen we allemaal onder dat villatarief, ook in heel gewone huizen. Maar woningen in de grote steden al heel snel. De grens van dit tarief stijgt mee met de inflatie, maar de woningprijzen gaan in het grootste deel van het land veel harder. Op basis van de historie van de afgelopen 30 jaar beloopt de gemiddelde stijging van woningprijzen landelijk jaarlijks 4,6% (CBS 1995-2016) en in Amsterdam zelfs 7,9% per jaar (1987 - 2017)!

Mensen die in een huis wonen met een huidige WOZ-waarde van € 600.000 zullen o.b.v. een (landelijk gemiddelde) waardestijging van 4,6% p.j. in 2048 € 20.000 EWF- belasting moeten betalen. Amsterdammers ervaren deze extra woonlast, o.b.v. een gemiddelde woningprijsstijging met 7,9% p.j., al bij een woning met een huidige WOZ-waarde van € 230.000. Zeg maar bij ALLE woningen!


De meeste gepensioneerden die dan nog wonen in dergelijke huizen zullen in 2048 al verhuisd moeten zijn, omdat deze belasting uit niet-geïndexeerd pensioen niet te betalen is. Als ze in Amsterdam wonen in een gewoon huis van nu € 700.000, zullen ze in 2048 met een niet geïndexeerd inkomen van nu € 60.000 p.j in 2048 MEER DAN HUN HELE BRUTO INKOMEN aan EWF-belasting kwijt zijn!
Gepensioneerden met een niet-geïndexeerd inkomen worden tot 2048 sowieso geconfronteerd met een enorme koopkrachtdaling. Met dit voorstel zouden ze bovendien deze excessieve EWF-belasting moeten betalen, die voor hen dan volstrekt op te brengen is. 

In Amsterdam cumuleert deze extra last met andere onvoorzienbare extra woonlasten die voortkomen uit het nieuwe erfpachtbeleid van de gemeente. Waarom vallen de klappen steeds op dezelfden?